Hoe intens ben jij aan het zomeren?
Zo wat chillend en flowend? Stevig en vurig?
Heb je al zomerend gemerkt hoeveel overvloed de natuur jou momenteel schenkt?
Ik zit, terwijl ik dit schrijf, in mijn kleine maar o zo weelderige tuin: diverse tinten groen en de zwierige fleurigheid van gele, oranje, paarse bloemen. De laatste pruimen rijpen aan de pruimelaar en mijn kleine appelaar staat bol van de bijna oogstrijpe appeltjes.
De natuur schenk gul in deze zomerse periode. Wat werd gezaaid, geplant en ontkiemde in de vroege lente, wat kon groeien op een eigenwijs tempo en voldoende water en voeding kreeg, draagt nu uitbundig en overvloedig vruchten.
Overvloed…
daar kan ik zo immens dankbaar van worden. Dankbaar stil.
In de vurige, naar buiten gerichte energie van de zalige zomertijd nodig ik jou uit om te vertragen, rondom jou te kijken en overvloed op te merken. Zet je zintuigen op scherp: zie de kleuren van bomen, de vormen van bladeren, van stammen en grassen. Proef bewust die rijpe braambes, voel eens aan een zonnebloemblad, ga languit liggen op het gras; de aarde-energie brengt immers balans in het meeslepende vuur van de zomer.
Maak het stil vanbinnen.
En vanuit de verstilling, stel jezelf de vraag: Welke overvloed heb ik zelf gecreëerd? Waar mag ik nu de vruchten van plukken?
Waar ben ik beter, sterker, milder, zachter in geworden?
Wat heb ik losgelaten of welke uitdaging ben ik aangegaan?
Welk pittig gesprek heb ik toch gevoerd?
Welke gewoonte heb ik veranderd?
Welke eerste stap heb ik gezet?
We vergeten soms dat voluit oogsten en ontvangen net zo wezenlijk is als zaaien en zorgen voor groei.
Het is precies in de oogst dat we de volheid van het leven zelf mogen proeven.
Als een donkerrijpe braambes die haar zoetzure smaak pas vrijgeeft als je er met gesloten ogen gretig in bijt.
