Net een uitje naar het recyclagepark gemaakt.
Een kapotte tuinparasol, enkele tuinfakkels en gebroken potten mochten vertrekken.
Zo heb ik weer ruimte gecreëerd, in mijn tuin deze keer.
Ik hou van opruimen, van ont-spullen.
Het gaat daarbij niet om het wegdoen van de dingen zelf. Het proces dat eraan vooraf gaat, dat is pas boeiend!
Bij mij begint dat met een vage onrust: ik ervaar een teveel, te onnodig, te ‘niet meer dienend’ rondom mij. Ik duik dan een kast in, haal alles eruit, oordeel kritisch wat nog dient en wat niet, sorteer, en waar ik afscheid wil van nemen gaat een weggeef – zak in.
Dat moment van oordeel is bijzonder. Want ja, hoe beslis je wat nog dient en wat niet?
Ik hanteer zelf 2 criteria:
Iets is nog dienend:
1.als ik het nog gebruik, minstens 1x per jaar. Mijn wafelijzer dat alleen met lichtmis uit de kast komt, bijvoorbeeld, een notenkraker en de hogedrukreiniger (hoewel die laatste een twijfelgeval is!).
2. als het emotioneel nog echt voedend is. Nogal wat voorwerpen in mijn huis hebben een bijzonder, grappig, fijn of hartverwarmend verhaal. Reizen, vriendschappen, relaties, opgroeiende kinderen: het zijn heerlijke bronnen van herinneringen die in één of andere vorm van een huis een thuis maken.
Dit is de tricky part van opruimen: afscheid nemen van spullen met emotionele waarde.
En toch is net hier balans nodig: teveel vasthouden aan spullen met emo-waarde kan jou hard vastzetten in het verleden. Het kan ruimte voor het heden en de toekomst meer dan stevig belemmeren.
Dus stel jezelf de vraag: welk verleden mag nu rusten? Welk verhaal mag ik nu afronden? Welke spullen mogen stilaan vertrekken om plaats te maken voor iets nieuws?
Laat de herfst nu het ideale seizoen zijn om een opruim-beweging in gang te zetten. Bladeren worden losgelaten, sapstromen keren terug naar de wortels, de laatste bloemen verwelken. De natuur toont ons dat terugkeren naar de essentie noodzakelijk is om in de lente voluit te kunnen ontluiken en bloeien.
Dus: neem een weggeef-zak, doorloop je huis van boven naar onder en oordeel: wat dient mij nog? Vul je zak, geef weg, recycleer, verkoop.
Zwaai delen van je verleden uit en laat de ruimte die je zo schept rustig open liggen.
Op braak liggende grond bloeien in de lente de wildste bloemen.
